piknie...

Rosja, Suzdal'

Przejechano 45662 km

Po godzinie wysiadamy posrod trawiastych pol na "przedmiesciach" Suzdalu (12000 lud.).
Z daleka widac kilka kosciolow z charakterystycznymi cebulami. Kupujemy prowiant w pierwszym sklepie by spozyc go na lace przy pierwszym ogladanym obiekcie. Naszym oczom ukazuje sie kilkanascie nastepnych. Tak zreszta bedzie do konca naszej wizyty w miasteczku - podczas wiekszosci przystankow spostrzegamy kolejne perelki "za rogiem".
Sredniowieczna stolica ksiestwa o klimacie duzej wioski, na kazdym z pagorkow czaja sie kolejne okazy, przez srodek plynie krecaca sie rzeczka Kamienka. W jakims momencie stracilismy rachube ile to kosciolow jest tutaj - kazdy nieco inny, kazdy uroczy, w srodku freski, ikonostasy - ogrom bogactwa. Wszystko autentyczne, troche zmeczone, zuzyte, odrapane - urzekajace. Kompleksy klasztorne otaczja grube mury z wierzami. Najbardziej okazalym jest polnocny kl.sw. Eutymiusza z XIV wieku - to prawdziwe miasto w miescie. Obok katedry stoi wspaniala dzwonnica z kilkoma dzwonami - waski ale dlugi i wysoki prostopadloscian zwienczony wieloma architektonicznymi dekoracjami.
Przechodzimy drewnianym mostkim na druga strone rzeczki a tam kolejne cuda. Dochodzac do Kremla (twierdzy) nabieramy przekonamia ze Suzdal w wiekszosci tworza swiatynie. Mimo to nie mozna zapomniec o pysznie zdobionych drewnianych domkach.
A sam Kreml? - wyroznia sie katedra z XIII w., blekitna kopoula w zlote gwiazdki wienczy zbudowane z wulkanicznych bloczkow sciany.
Czas wracac jesli chcemy cokolwiek dojrzec we Wladimirze. Po drodze na dworzec spotykamy dwie staruszki popijajace wode ze studzienki, po wymianie pozdrowien mlodsza zagaduje nas po angielsku, narzeka na brak szans do praktykowania jezyka...